Kadınların şerefine !

Bazen hayatın sana çizdiği yolları göremediğin için ertelenirsin. Ertelemeleri kimse sevmez. O yüzden o yolları reddettiğini söylersin genelde. Kim kaçırdığını kabullenir ki? Bazen de kendini beğenmişliğinden yalnız kalırsın. Sahipsiz bir bavul gibi açık arttırmanı beklersin. Ucuza gideceğini kabullen. Kimse içinde ne olduğunu bilmediği bir bavula fazla ödemez. Kimsenin neler hissettiğini bilmediği bir insana fazla değer vermeyeceği gibi. Seni iyi tanıdığından kendini önemli hissetmen. Kendini bilmen. Aslında her şey de kendinle ilgilidir genelde. Kendine iyi bakarsın, kendine gelirsin, kendin istersin. Ama böyle olsun istemezsin. Hiç böyle olsun istememiştin. Koyu renkli duvarına dikilir bakışları odanın. Kendi kendine bakar gibi. Sonunu beğenmediğin her hikaye gibi bunu da sevmemiştin yine. Kasılır kanatların. Uçamadığın her gün gibi gökyüzüne yine dargınsın. Kadınlar, onlar hep dargınlar.

Kadınları dinlemek kolaydır. Kadınları ezberlemek kolaydır. Anlattıklarıyla yazarlar kendilerini iyi dinlerseniz. Duymanızı istedikleri kadarını anlatırlar o yüzden. Yazılmak istedikleri gibi anlatırlar. Anlaşılmayan şey yazının hep onlarla alakalı olduğudur. Bir kadının hayatına girebilirsiniz ama hikayesine giremezsiniz. Bu yüzden hep yalnızdır aslında kadınlar. Her erkek bir parça girmek ister o satırlara. Yazılmak ister bir hayatın arasına. Olmaz. Kadınlar kendini yazar, kendine yaşar. Bize de şerefine içmek kalır sığamadığımız o satırların. Bazen her şey yolunda gider. Güneş istediğiniz gibi doğar, bulutlar sizin için sıralanır, rüzgar beklediğiniz yönde eser. Sakince koynuna sokulan dalgalar gibi kayalıkların, kendini bırakır kadın. Güvendikçe açar kalbini. Adımlarınıza dikkat edin.

Etrafta kırılacak çok şey var.